''You are only as free as your mind lets you be''
Philip Anselmo

4 Şubat 2011 Cuma

Arkadaş.

İnsanın çoğu kez kendinden daha fazla güvendiği ve sıkıntılı zamanlarda yanında olmasını istediği iki şey vardır. İçki ve arkadaş

Şimdi direkt olarak arkadaş kavramından giricem. Nedir ne işe yarar.

İnsanın sürekli peşinde olan yanlızlık ve buna bağlı çaresizlik duygusundan kurtulmasının yollarından biridir. Ancak sadece yanınızda bulunduğu süre zarfında işe yarar. Örneğin evde tek başına otururken yanlızlık hissine kapıldığınızda 'ama olsun benim arkadaşlarım var' diyerek bu histen kurtulamazsınız. Onu aramanız ona ulaşmanız ve onu yanınıza çekmeniz gerekmektedir. Burdan çıkarağımız sonuç arkadaş madde olarak var olduğunda işe yarar.

Ne işe yaradığı konusuda daha önce belirttiğim gibi amaç yanlızık gidermedir.

Bi nevi bağımlılıkta denebilir. Çünkü arkadaşla bi iş başarmanın tek başına başarmaktan daha kolay olduğunu gören kişi sürekli olarak herhangi bi iş yapmak için birini beklemeye başlaycaktır. Biri gelsin giderim biri gelsin beraber yapalım.. Ertafta sürekli grup halinde gezen tiplerin çıkış noktasıda budur. Tekliğin getirdiği yükleri kaldıramayanlar etraftaki teklerle yada halihazırda oluşmuş olan çoğunlukla birleşip bişeyler yapmaya başlarlar.

Peki insan neye göre arkadaş seçer.
Burda iki farklı yola ayrıldığını söylemek yanlış olmaz.
Maddi çıkarlar
Manevi çıkarlar.

Açmak gerekirse maddi çıkardan kastım madde olarak maddeye duyulan açlıktan dolayı oluşan arkadaşlıklar. Örneğin gelecekte karşımıza çıkabileceğini varsaydığımız 'robot arkadaş' bu işi görebilir. Ve çoğu kez hayvanlarda bu amaca hizmet ederler. Bir çocuğun evine aldığı balığı beslemesi onunla konuşması yanlızlık giderme amaçlıdır. Ancak bu yanlızlığı daha iyi gideren bir başka madde ortaya çıkınca eskisi terk edilip yeniye gidilir.

İkinci tür olaran manevi açlığı bastıran ise fikir alış verişinde bulunulan oturulup konuşulan yani iletişime sevme-sevilmeye olan açlığı gideren arkadaşlık çeşitidir.

Farkı görmek için önceki grubu ele alalım. 5 kişiden oluşan gruba giren kişi bir süre kendini yanlız hissetmeyecektir. Çünkü etrafında insanlar vardır. Ama sonrasında baskın gelen manevi açlık bastırılmazsa kişi kendini grup içinde yanlız hissedecektir. Bu bakımdan manevi arkadaşlıklar daha baskındır ve çoğu kişi için daha 'önemlidir'

Şimdi sorucağım ve cevaplamaya çalışacağım soruya gelelim.

Bu bir çıkar ilişkisi midir?

Burda asıl ayrım görüşünüzdür. Yani olaya ne şekilde baktığınızdır.
Eyer duygusal bi açıdan yaklaşırsanız bunda hiçbir çıkar yoktur ve karşılıksızdır ancak duyguyu bir kenara bırakıp sadece düşünerek ve çıkarımlar yaparak ilerlerseniz gideceğiniz sonuç bunun saf bir çıkar ilişkisi olduğudur.
Ve cevap ilgili gruba görede değişir. Örneğin sadece parası için beraber diyen bi insanın zengin bir 'kaynak' bulduğunda kaynağı kullanmaya başlamasıda aynı durumdur ancak cevap veren kişiye sorulduğunda durumu size çok farklı anlatacaktır.

Sonuç olarak arkadaşlığın ne için olduğu belli olmasına rağmen ne olduğu hakkındaki görüş kişinin kendi bakış açısına göre değişir ve kendi bakışına göre doğrulanıp çürütülebilir.

Ancak mantığı ele aldığımızda bu çıkar ilişkisinden başka birşey değildir.