Zati içimde geçmeyen bı sıkıntı var- berbat bi gün' den sonra başladı o sıkıntı. hala geçmedi. içimi yiyo hep- üstüne bide bunlar eklenince hayat dahada dayanılmaz oluyo. Bende kendimi o eski dostun kucağına atıyorum. Giriyorum kırallığıma kapatıyorum kapılarımı. Dış dünyayı kestirip atıyorum. Sadece ben ve müzik kalıyoruz. İkimiz. Beni asla bırakmıcak dost. Hep yanımda olan kadim dostum müzik. İstediğim kişi geliyo o anda yanıma. İstiyosam zakk abiyi çağırıyorum istersem dave abiyi ister klipleri geliyo youtupdan ister canlı izliyorum divididen. ama ilginçtir onlar bile alamıyo sıkıntımı. onlar bile çözemiyo içimdeki düğümü. bişeyler sürekli içimi yiyo. televizyon karşısında uyanıyorum. sakallarım uzadı kesmiyorum-keçi sakal diyil ama. keçi sakal severim kesmem ama daha cok böyle yanakta cıkanlar bıyıklar favoriler falan. onları bile kesmeye üşeniyorum- günün başıyla sonu aynı artık. uyandığımda lanet ediyorum kendime güne herkese.
bazende pc koltuğunda uyanıyorum. bu sabah olduğu gibi. abim apartmanın terasında babannemlerde yatıyo oda bana kalıyo. gece boyu yanlızlık. bende pc koltuğunda uyuyorum. ama bilgisayar başında falan diyil. gayet pc yi kapatıyorum 10 bucukta yarım saat televizyon izliyorum sonra onuda kapatıyorum. biraz sonra ışıklarıda kapatıyorum. karanlıkta koltukta oturuyorum öyle. sonra uyuyorum. ve uayndığımda onu görüyorum orda. hep orda durup bana bakıyo. bana bakarkende ağlıyo. halime ağlıyo sanki. sanki ne hissetiğimi biliyo ve ağlıyo bana. benim yerime o ağlıyo sanki. nefret ediyorum ondan. dövmek parçalamak gözlerini oymak istiyorum onun. o kimmi? o işte bu herif.
odanın duvarında duruyo. tam karşımda. ne zaman baksam ağlıyo. bana ağlıyo sanki. halime ağlıyo. ben ağlayamadığım için ağlıyo
