''You are only as free as your mind lets you be''
Philip Anselmo

30 Haziran 2010 Çarşamba

RISING OF THE FOLLEN SUN

Yüksel. Yüksel ruhum! Yüksel ve gök yüzüne çık. Omega'nın olduğu kata çık. Ve ordan bak aşağıdaki sefil ruhlara.

Sanırım oluyo lan. Hissediyorum.Yükseliyorum-ve hayır boy uzamasından kaynaklı bişey diyil-

Ruhumun sonunda özgürleştiğini hissedebiliyorum. Finally free diyebiliyorum. Aslında eski halimi özlemiştim. Hani şu bunaltılı fake anılı. Hatta ne zamandır öyle bunaltılı diyilim falan diycektim. Gerçi dün gördüğüm kabuslar biraz sarsmıştı beni ama olsun yinede eskiden olsa 2-3 gün beni 'çevrimdışı' hala sokardı o kadar etkili olmadı. Sevindim. Mutlu oldum.

Özgürlüğün o güzel tadı tekrar dilime yayılmış gibi. Elimdeki kanı temizliyorum şu anda. Katilim. Kimsenin görmediği bi cinayet işledim. Katilde benim maktulde. Kendimi öldürdüm. Sercan abinin dediği gibi 'tetiği çektim olum ben'. Tabi benim dertlerim onunki kadar büyük olmadığı için tedaviside gayet kolay oldu. Diyolarla herkesin dertleri zekasıyla orantılıdır. Doğru. Kim demiş salak olmak kötü diye! Salak olmanın hafifliği var üstümde

Yeni bir ben? Hiç sanmıyorum ama bi kaç gün için gidicek güzel bi anıl var şu anda. Yİha! En azından şu ünirock geçsin görelim bakalım. Ünirocka kadar keyfimi kimse bozamaz lan!

Aklımda bi resim var şimdi.

Kıpkırmızı bi gökyüzü. Bulut yok 'm' den yapılmış martılar yok. Kıpkırmızı bi gökyüzü. Kan gibi. Ve tam ordada dev bir güneş. Güneşin altında çıktığı yerde kocaman bir bataklık. Yeni yeni kapanmaya başlayan bi bataklık. İçinden bişey cıkmıs cıkanın boşluğunu doldurmak için içine doğru akıyo. Kahve rengi bi bataklık. Güneş parlama çalışıyo. Çılız bi ışık yayıyo etrafa ama yayıyo işte. Parlıyo yinede. Ve güneşten yere bataklığın çamuru damlıyo. Daha tüm pisliklerden arınamamış ama olsun. İçerden çıkmışya oda yeter ona. Belki ilerde o kalıntılardanda kurtulur ve gökyüzündeki eski yerine geri döner.

'Gökyüzüne baktığımda güneşi gördüm ve umutlandım. Sonra içinde bulunduğum bok çukurunu farkettim. En azından o bok çukurunu tanıyodum' Bi yazımda buna benzer bişey söylemiştim.

Al şimdide yeni lafım bu olsun:

SİKMİŞİM O ÇUKURU SİKMİŞİM İÇİNDEKİ BOKU. GÖKYÜZÜ BENİ BEKLİYO


-HADİ BUDA ÇOK ZOR ZAMANLAR GEÇİREN Bİ DOSTUN ANISINA OLSUN. HER NE KADAR OLAYLARDAN 'BİHABER'DE OLSA -BU CÜMLEDE ANLAM ARAMA Bİ ANLAM YOK İSİM GEÇSİN İSTEDİM EUHE- ARAMIZA DÖNMÜŞ SONUNDA. ÇIKMIŞ İÇİNDE BULUNDUĞU BATAKLIKTAN. HOŞ GELMİŞ ARAMIZA ÖZLEMİŞTİK -ilk belki son defa- :)