''You are only as free as your mind lets you be''
Philip Anselmo

30 Temmuz 2010 Cuma

Gene Öylemesine

Alpay Erdem tarz bi yazı yazyım dedim olmadı. Aslında olurduda 'kendine ait bi tarz oluşturma skine kafayı cok takmıs durumdaym ve tırnagı kapamay unuttum'

Laptoptan yazmak cok zor lan. Evet abimin laptopuna çöreklendim. Ordan yazıyorum. O diyil gecen 3 gündür baya uyku zorluğu çekiyorum.. Saat 11 de yatıp 3 gibi falan uyuyorum. Normalde böyle bi durumda insan çok sıkılır. Bende geçen iki gün sıkıldım ama sonra alşmaya başladım. O diyil ay'ı izleyerek uyudum geçen gece çok güzeldi lan. Yani tepemizde muhteşem güzellikte bi ay var ve belkide coğumuz g.tümüzü devirip ona bi kere bile bakmadan yatıyoruz. Ama büyk şeyler kaçırıyomuşuz lan. Gerçekten deli bi güzellik. Bide dolunay vardı büsbütün koskocaman ayıcık oyda duruyodu öyle. Güzel güzel. İzledim onu yaklaşık bi saat falan. Sonra mesela kaçınız kutup yıldızı nerde blirsiniz. Ben biliorum artık. Onuda gördüm. Böyle en parlak en güzel yıldız oydu ondan anladm.

O deel aya bakınca çok garip oluyo lan insan. Yani şöyle söyliyim ay'a şarkı yazdım lan. Gecenin bi saatinde. Gayet dygusal teoman şarkısı tarzında oldu. Kral tivide bile yayınlanır öyle diyim. Sonra şarkı kesmedi bide öykü yazdım. Şarkıyı diyilde öyküden bi parça verem buraya

-------------

Gene ordaydı.Yanlızdım, tektim ama o ordaydı işte. Benim için orda değildi ama yinede ordadı. Orda olması bile yetiyordu bana. Orda durması bile yetiyodu beni aydınlatmasına. Kendisiyle olmasa bile ışığıyla bile yanımdaydı ve aydınlatıyodu beni. Ona ne kadar teşekkür etsem yetmez. Ama ne farkeder nede olsa duyamazdı beni. Çünkü bana çok uzaktaydı. Ben dünyada bi noktaydım ama o ay'dı. Gökyüzünün en güzeli.

Ona ulaşmam imkansız ama olsun. Onun ışığı bana ulaşıyodu ya o bile yeterdi. Kimi kandırıyorum asla yetmezdi. Asla yetinemezdim ama olsun. Daha fazlası asla olmiycakti.

Ayın ışığı odamı aydınlatırken kafamdan geçenleri toplamaya çalışıyordum. Ama olmuyordu tabi. Gecenin o saatinde bu pek mümkün olmazdı tabi.Sonra düşündüm 'ne gereği var?' diye bunun ne gereği var. bu saatte düşünmeye ne gerek var. bulamayacağını aramaya ne gerek var? derin bi iç çekiş geldi içimden. offfff. sonra kısa ve keskin bi başkası OF! . Sonra diktim gözlerimi tekrar aya. O güzel yanlıza.

Odama aldım onu. En azından ışğını. Ay ışığndan lamba yaptım kendime. Gecenin karanlığnda odamı değilde ruhumu aydınlatan bi lamba. Onun huzuruyla yattım o anda yatağa. Kutup yıldızına inat bu sefer yanlız değildim.